مخمرها با هیدرولیز استخراج می شوند، فرآیندی ملایم که در آن تمام مواد مغذی آزاد می شوند و برای قابلیت هضم بالا در دسترس قرار می گیرند. سلول های مخمر به اجزای دیواره سلولی مخمر (30٪) و عصاره مخمر (70٪) آزاد می شوند.

محصولات مخمر هیدرولیز شده حاوی هر دو جزء دیواره سلولی مخمر – مانان الیگوساکارید (MOS) و β-گلوکان – به همراه اجزای تشکیل دهنده عصاره مخمر هستند. پروتئین های بسیار قابل هضم، اسیدهای آمینه ضروری و کاربردی مانند اسید گلوتامیک با طعم اومامی، نوکلئیک.

 اسیدها به عنوان منبع نوکلئوتیدها، ویتامین ها و مواد معدنی هستند. اثرات مفید نوکلئوتیدها شامل بهبود سریعتر روده است. قابلیت هضم مخمر هیدرولیز شده با منابع پروتئین حیوانی قابل مقایسه است.

با توجه به گزارشات ارائه شده کروم موجود در مخمر بهترین منبع غذایی کروم محسوب می گردد همچنین مخمر حاوی فیبر است که در هر ۱۰۰ گرم از مخمر خشک نزدیک به ۱۸ بیست گرم فیبر قابل استخراج گزارش شده است یکی از مواد ارزشمند مخمر بتا گلوکان می باشد بتاگلوکان نیز یک آنتی اکسیدان قوی بوده و در تقویت سیستم ایمنی بدن موثر است.

با توجه به موارد یاد شده در بالا و مزایای این ماده ارزشمند در مواردی جهت مصارف انسانی استفاده از آن توصیه نمی شود و عمدتا این محصول برای دام ارزش غذایی بالایی را دارد.

برای استفاده از مواد مفید مخمر بایستی ابتدا مخمر غیر فعال و سپس اتولیز گردد.

این عمل باعث آزاد شدن مواد مغذی داخل سلول و افزایش ارزش افزوده مخمر می گردد. در صورت عدم غیر فعال سازی و اتولیز سلول، موارد تروشا و ورم معده و کاهش استفاده از مواد مفید آن در بدن و اسهال به دلیل فعالیت مخمر زنده در داخل روده مشاهده می گردد.